மதிப்பு சங்கிலி - Value Chain
நவீன மேலாண்மைக் கல்வியில் ஹார்வார்ட் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த மைக்கேல் போர்ட்டர் (Michael Porter) அவர்களின் பங்களிப்பு மகத்தானது. இன்றைய தேதியில் அவர் வடிவமைத்த பல ஆதாரமான சித்தாந்தங்களையும் கருவிகளையும் பயன்படுத்தாத நிறுவனங்களும் நிர்வாகிகளும் மிகச் சிலரே இருக்க முடியும். அந்த அளவுக்கு வணிக உலகில் மிகச் சிறந்த கல்வியாளராக அறியப்பட்டுள்ளவர் போர்ட்டர் அவர்கள். அவர் வடிவமைத்தவற்றுள், வாடிக்கையாளர் பயன் குறித்த விவாதங்களில் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் மதிப்பு சங்கிலியும் ஒன்றாகும்.
வாடிக்கையாளர் பயனை அதிகரிக்க வழிகளைக் கண்டறிய உதவும் கருவியாக மதிப்பு சங்கிலியை வடிவமைத்திருக்கிறார் போர்ட்டர். ஒரு நிறுவனம் என்பது, பொருளினை வடிவமைத்து (to design), தயாரித்து (to produce), சந்தைப்படுத்தி (to market), விநியோகித்து (to deliver), சேவை உதவி அளித்து (to support) நடைபெறுகின்ற பல்வேறு விதமான நடவடிக்கைகளின் ஒட்டுமொத்த தொகுப்பே ஆகும் (collection of such activities). மதிப்பு சங்கிலி மூலம் ஒரு நிறுவனத்தில் பயன் மற்றும் செலவு (benefit and cost) உருவாக்கும் ஒன்பது முக்கிய நடவடிக்கைகளை வகைப்படுத்துகிறார் போர்ட்டர். இந்த ஒன்பது முக்கிய நடவடிக்கைகளை மேலும் இரு வகைகளாக இவர் பிரிக்கிறார்:
* ஐந்து முதன்மை நடவடிக்கைகள் (primary activities)
* நான்கு துணை நடவடிக்கைகள் (support activities)
படம்-6: மைக்கேல் போர்ட்டரின் மதிப்பு சங்கிலி
(குறிப்பு: படத்தின் மீது சுட்டினால் புதிய பக்கத்தில் படத்தினைப் பெரிதாகக் காணலாம்)
இங்கு கவனிக்கப்பட வேண்டிய அம்சம் என்னவெனில், இவை துறைகள் அல்ல, நடவடிக்கைகள். (not departments, but activities.) உதாரணத்துக்கு, 'சேவை உதவி' என்று மதிப்பு சங்கிலியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, பல்வேறு துறைகளும் இணைந்து வாடிக்கையாளருக்கு சேவைகளை அளிப்பதைக் குறிக்கிறது. ஒரு வாடிக்கையாளருக்கு நிதித்துறை (finance department) விலையில் சில சலுகைகளை அளிக்க முன்வரலாம். வெளிசெல்லும் தளவாடத்துறை (Outbound logistics), பொருளை வாடிக்கையாளரின் அவசரம் கருதி, வழக்கம் போல சாலை வழியாக அனுப்பாமல் வான் வழியாக அனுப்ப முன்வரலாம். இவை தவிர சேவைத் துறை சில சலுகைகளை அளிக்கலாம். இந்த வகையான "நடவடிக்கைகளே" மதிப்பு சங்கிலியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.
முதன்மை நடவடிக்கைகளாவன, மூலப்பொருட்களை நிறுவனத்துக்குள் கொண்டு வந்து, அவற்றின் மீது பயன் கூட்டும் நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு, பொருளாகத் தயாரித்து வெளியனுப்பி, மார்க்கெட்டிங் செய்து விற்று சேவை உதவிகள் அளித்துப் பராமரிக்கும் முக்கிய நடவடிக்கைகளின் தொடர்ச்சியைக் (sequence of crucial activities) குறிக்கிறது. துணை நடவடிக்கைகளாவன, மேற்கூறிய முதன்மை நடவடிக்கைகள் அனைத்திலும் அவற்றுக்குத் துணை செய்யும் விதத்தில் நடைபெறுகின்றன. உதாரணமாக, தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் என்பது பொருளின் உற்பத்தியில் மட்டுமில்லாமல், மூலப்பொருள் சோதனை (raw material testing), பொருளினைப் பொட்டலமாக்குதல் (product packaging), இணைய வழி விற்பனை (internet selling), தொலைபேசி வழிச்சேவை (tele-servicing) என்று முதன்மை நடவடிக்கைகள் ஒவ்வொன்றிலும் நடைபெறுகிறது. நிறுவனக் கட்டமைப்பு என்பது பொது மேலாண்மை (general management), நிர்வாகம் (administration), நிதி (finance), திட்டமிடல் (planning), கணக்காய்வு (accounting) போன்றவற்றை உள்ளடக்கியது. மனித வள மேலாண்மை மற்றும் கொள்முதல் குறித்து அதிகம் விளக்கப்பட வேண்டியதில்லை என்பதால் விடுகிறேன்.
ஒரு நிறுவனத்தின் முக்கிய பணி, மதிப்பு சங்கிலியில் காணப்படும் ஒன்பது முக்கிய நடவடிக்கைகளின் பயன் மற்றும் செலவை ஆராய்ந்து அவற்றைத் தொடர்ச்சியாக மேம்படுத்துவதே ஆகும் (continuous improvement). குறிப்பாகத் தங்கள் போட்டியாளர்களின் இணையான பயன் மற்றும் செலவை அறிந்து, அவற்றை விட சிறப்பான பயன் மற்றும் குறைந்த செலவை அடைய முயற்சிக்க வேண்டும்.
நிறுவனத்தின் வெற்றியானது, ப்லவேறு துறைகள், தங்கள் நடவடிக்கைகளை எப்படிச் சிறப்பாக செய்கின்றன என்பதில் மட்டுமின்றி துறைகளுக்கிடையேயான நடவடிக்கைகள் (inter-departmental activities) எப்படி ஒருங்கிணைப்புடன் நடைபெறுகின்றன என்பதிலும் இருக்கிறது.
சில சமயங்களில் சில துறைகள், தங்கள் துறையின் நன்மையை மட்டும் கருத்தில் கொண்டு சில காரியங்கள் செய்யும் போது அது நிறுவனத்தின்/வாடிக்கையாளரின் நன்மைக்குப் பாதகமாக அமைந்து விடக் கூடும். ஒரு பல்பொருள் அங்காடியின் கடன் வழங்கு துறை (credit department), வாடிக்கையாளரின் கடன் அட்டையைப் பரிசோதித்து அவரது கடன் தகுதியை (credit-worthiness) ஆராய அதிக நேரம் எடுத்துக் கொள்ளும் போது வாடிக்கையாளர் காத்திருக்க நேர்கிறது. அதைப் போல பொருள் வெளியனுப்பும் துறை, பணம் சேமிக்க எண்ணி பொருளை ரயில் மூலம் அனுப்பி வைக்கும் போது வாடிக்கையாளர் காத்திருக்க நேர்கிறது. இவ்வாறு ஒவ்வொரு துறையும் வாடிக்கையாளருக்கு உயர்தர பயனை அளிப்பதில் சில மறைமுக சுவர்களை எழுப்பியுள்ளது. அவற்றை இனங்கண்டு தகர்க்க வேண்டியது அவசியம்.
மதிப்பு சங்கிலியின் முக்கிய நடவடிக்கைகளைத் தொடர்ச்சியாகக் கண்காணித்து அவற்றைத் திறமையாக மேலாண்மை செய்யும் நிறுவனங்கள் மிக உயர்ந்த போட்டித் திறனை (competitiveness) அடைகின்றன. இதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணமாக விளங்குவது டொயோட்டா கார் நிறுவனம் (Toyota cars). தலைசிறந்த பொறியியல் (engineering), தயாரிப்பு முறைகள் (production processes), மற்றும் ஒப்பற்ற சேவை ஆகியன இந்நிறுவனத்தின் மேலான நிலைமைக்கு முக்கிய காரணங்கள். லெக்ஸஸ் LS400 (Lexus) என்ற காரை இந்நிறுவனம் அமெரிக்காவில் அறிமுகம் செய்தது. விற்பனைக்கு வந்த முதல் இரண்டு ஆண்டுகளிலுமே, கார் தர நிர்ணயத்துக்குப் புகழ் பெற்ற ஜே.டி. பவர் சர்வேயில் (J.D. Power Survey) அது முதல் இடத்தைப் பிடித்தது. இருந்தாலும் டொயோட்டா நிறுவனம், தன் காரில் என்ன குறைபாடு, அவற்றை எப்படி முன்னேற்றலாம் என்பது குறித்து வாடிக்கையாளர்கள், விற்பனையாளர்கள் உள்ளிட்ட பலரிடம் சொந்தமாக ஆராய்ந்தது. அந்த ஆராய்ச்சி முடிவுகளின் அடிப்படையில் காரின் தொழில்நுட்பம், உற்பத்தி, விற்பனை, டெலிவரி போன்ற பல்வேறு நடவடிக்கைகளில் 90 சதவீதம் வரை முன்னேற்றங்களைச் செய்தனர். சந்தையில் மிகச் சிறந்த கார் என்று பெயர் பெற்ற பிறகும் அவர்கள் இவ்வளவு தூரம் மெனக்கெட்டது, வாடிக்கையாளர் பயனை தங்கள் உச்சக்கட்ட குறிக்கோளாகக் கொண்டதினாலேயே ஆகும்.
மதிப்பு சங்கிலி காப்புரிமை: மைக்கேல் போர்ட்டர், 1985.
ஆதாரம்: Competitive Advantage : Creating and Sustaining Superior Performance, The Free Press.
வாடிக்கையாளர் பயனை அதிகரிக்க வழிகளைக் கண்டறிய உதவும் கருவியாக மதிப்பு சங்கிலியை வடிவமைத்திருக்கிறார் போர்ட்டர். ஒரு நிறுவனம் என்பது, பொருளினை வடிவமைத்து (to design), தயாரித்து (to produce), சந்தைப்படுத்தி (to market), விநியோகித்து (to deliver), சேவை உதவி அளித்து (to support) நடைபெறுகின்ற பல்வேறு விதமான நடவடிக்கைகளின் ஒட்டுமொத்த தொகுப்பே ஆகும் (collection of such activities). மதிப்பு சங்கிலி மூலம் ஒரு நிறுவனத்தில் பயன் மற்றும் செலவு (benefit and cost) உருவாக்கும் ஒன்பது முக்கிய நடவடிக்கைகளை வகைப்படுத்துகிறார் போர்ட்டர். இந்த ஒன்பது முக்கிய நடவடிக்கைகளை மேலும் இரு வகைகளாக இவர் பிரிக்கிறார்:
* ஐந்து முதன்மை நடவடிக்கைகள் (primary activities)
* நான்கு துணை நடவடிக்கைகள் (support activities)
படம்-6: மைக்கேல் போர்ட்டரின் மதிப்பு சங்கிலி
(குறிப்பு: படத்தின் மீது சுட்டினால் புதிய பக்கத்தில் படத்தினைப் பெரிதாகக் காணலாம்)
இங்கு கவனிக்கப்பட வேண்டிய அம்சம் என்னவெனில், இவை துறைகள் அல்ல, நடவடிக்கைகள். (not departments, but activities.) உதாரணத்துக்கு, 'சேவை உதவி' என்று மதிப்பு சங்கிலியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, பல்வேறு துறைகளும் இணைந்து வாடிக்கையாளருக்கு சேவைகளை அளிப்பதைக் குறிக்கிறது. ஒரு வாடிக்கையாளருக்கு நிதித்துறை (finance department) விலையில் சில சலுகைகளை அளிக்க முன்வரலாம். வெளிசெல்லும் தளவாடத்துறை (Outbound logistics), பொருளை வாடிக்கையாளரின் அவசரம் கருதி, வழக்கம் போல சாலை வழியாக அனுப்பாமல் வான் வழியாக அனுப்ப முன்வரலாம். இவை தவிர சேவைத் துறை சில சலுகைகளை அளிக்கலாம். இந்த வகையான "நடவடிக்கைகளே" மதிப்பு சங்கிலியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.
முதன்மை நடவடிக்கைகளாவன, மூலப்பொருட்களை நிறுவனத்துக்குள் கொண்டு வந்து, அவற்றின் மீது பயன் கூட்டும் நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு, பொருளாகத் தயாரித்து வெளியனுப்பி, மார்க்கெட்டிங் செய்து விற்று சேவை உதவிகள் அளித்துப் பராமரிக்கும் முக்கிய நடவடிக்கைகளின் தொடர்ச்சியைக் (sequence of crucial activities) குறிக்கிறது. துணை நடவடிக்கைகளாவன, மேற்கூறிய முதன்மை நடவடிக்கைகள் அனைத்திலும் அவற்றுக்குத் துணை செய்யும் விதத்தில் நடைபெறுகின்றன. உதாரணமாக, தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் என்பது பொருளின் உற்பத்தியில் மட்டுமில்லாமல், மூலப்பொருள் சோதனை (raw material testing), பொருளினைப் பொட்டலமாக்குதல் (product packaging), இணைய வழி விற்பனை (internet selling), தொலைபேசி வழிச்சேவை (tele-servicing) என்று முதன்மை நடவடிக்கைகள் ஒவ்வொன்றிலும் நடைபெறுகிறது. நிறுவனக் கட்டமைப்பு என்பது பொது மேலாண்மை (general management), நிர்வாகம் (administration), நிதி (finance), திட்டமிடல் (planning), கணக்காய்வு (accounting) போன்றவற்றை உள்ளடக்கியது. மனித வள மேலாண்மை மற்றும் கொள்முதல் குறித்து அதிகம் விளக்கப்பட வேண்டியதில்லை என்பதால் விடுகிறேன்.
ஒரு நிறுவனத்தின் முக்கிய பணி, மதிப்பு சங்கிலியில் காணப்படும் ஒன்பது முக்கிய நடவடிக்கைகளின் பயன் மற்றும் செலவை ஆராய்ந்து அவற்றைத் தொடர்ச்சியாக மேம்படுத்துவதே ஆகும் (continuous improvement). குறிப்பாகத் தங்கள் போட்டியாளர்களின் இணையான பயன் மற்றும் செலவை அறிந்து, அவற்றை விட சிறப்பான பயன் மற்றும் குறைந்த செலவை அடைய முயற்சிக்க வேண்டும்.
நிறுவனத்தின் வெற்றியானது, ப்லவேறு துறைகள், தங்கள் நடவடிக்கைகளை எப்படிச் சிறப்பாக செய்கின்றன என்பதில் மட்டுமின்றி துறைகளுக்கிடையேயான நடவடிக்கைகள் (inter-departmental activities) எப்படி ஒருங்கிணைப்புடன் நடைபெறுகின்றன என்பதிலும் இருக்கிறது.
சில சமயங்களில் சில துறைகள், தங்கள் துறையின் நன்மையை மட்டும் கருத்தில் கொண்டு சில காரியங்கள் செய்யும் போது அது நிறுவனத்தின்/வாடிக்கையாளரின் நன்மைக்குப் பாதகமாக அமைந்து விடக் கூடும். ஒரு பல்பொருள் அங்காடியின் கடன் வழங்கு துறை (credit department), வாடிக்கையாளரின் கடன் அட்டையைப் பரிசோதித்து அவரது கடன் தகுதியை (credit-worthiness) ஆராய அதிக நேரம் எடுத்துக் கொள்ளும் போது வாடிக்கையாளர் காத்திருக்க நேர்கிறது. அதைப் போல பொருள் வெளியனுப்பும் துறை, பணம் சேமிக்க எண்ணி பொருளை ரயில் மூலம் அனுப்பி வைக்கும் போது வாடிக்கையாளர் காத்திருக்க நேர்கிறது. இவ்வாறு ஒவ்வொரு துறையும் வாடிக்கையாளருக்கு உயர்தர பயனை அளிப்பதில் சில மறைமுக சுவர்களை எழுப்பியுள்ளது. அவற்றை இனங்கண்டு தகர்க்க வேண்டியது அவசியம்.
மதிப்பு சங்கிலியின் முக்கிய நடவடிக்கைகளைத் தொடர்ச்சியாகக் கண்காணித்து அவற்றைத் திறமையாக மேலாண்மை செய்யும் நிறுவனங்கள் மிக உயர்ந்த போட்டித் திறனை (competitiveness) அடைகின்றன. இதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணமாக விளங்குவது டொயோட்டா கார் நிறுவனம் (Toyota cars). தலைசிறந்த பொறியியல் (engineering), தயாரிப்பு முறைகள் (production processes), மற்றும் ஒப்பற்ற சேவை ஆகியன இந்நிறுவனத்தின் மேலான நிலைமைக்கு முக்கிய காரணங்கள். லெக்ஸஸ் LS400 (Lexus) என்ற காரை இந்நிறுவனம் அமெரிக்காவில் அறிமுகம் செய்தது. விற்பனைக்கு வந்த முதல் இரண்டு ஆண்டுகளிலுமே, கார் தர நிர்ணயத்துக்குப் புகழ் பெற்ற ஜே.டி. பவர் சர்வேயில் (J.D. Power Survey) அது முதல் இடத்தைப் பிடித்தது. இருந்தாலும் டொயோட்டா நிறுவனம், தன் காரில் என்ன குறைபாடு, அவற்றை எப்படி முன்னேற்றலாம் என்பது குறித்து வாடிக்கையாளர்கள், விற்பனையாளர்கள் உள்ளிட்ட பலரிடம் சொந்தமாக ஆராய்ந்தது. அந்த ஆராய்ச்சி முடிவுகளின் அடிப்படையில் காரின் தொழில்நுட்பம், உற்பத்தி, விற்பனை, டெலிவரி போன்ற பல்வேறு நடவடிக்கைகளில் 90 சதவீதம் வரை முன்னேற்றங்களைச் செய்தனர். சந்தையில் மிகச் சிறந்த கார் என்று பெயர் பெற்ற பிறகும் அவர்கள் இவ்வளவு தூரம் மெனக்கெட்டது, வாடிக்கையாளர் பயனை தங்கள் உச்சக்கட்ட குறிக்கோளாகக் கொண்டதினாலேயே ஆகும்.
மதிப்பு சங்கிலி காப்புரிமை: மைக்கேல் போர்ட்டர், 1985.
ஆதாரம்: Competitive Advantage : Creating and Sustaining Superior Performance, The Free Press.